جغرافياي کاربردي و موسسات جغرافيايي:
   از دوره باستان، جغرافيدانان همواره بر کاربرد علم جغرافيا در مسائل مختلف زندگي تاکيد مي کردند، چنانکه” استرابو” که عده اي او را اولين جغرافي دان در زمينه جغرافياي کاربردي مي دانند معتقد بود که جغرافي دان بايد عمر خود را وقف مواردي بنمايد که داراي جنبه کاربردي است. استرابو عقيده داشت که تاليفات جغرافيايي او مي تواند امپراتور را در اداره امپراتوري روم ياري دهد.
   در علم جغرافيا، اين جريان فکري به هنگام شروع بهره کشيهاي استعماري بيشتر مورد توجه قرار مي گيرد و جغرافي دانان معتقد مي شوند که حرفه آنها، علاوه بر آموزش و پرورش، قادر است عملا در حل مسائل فضاي زندگي موثر افتد. از اين تاريخ به بعد، جغرافي دانان اروپايي، استفاده از کاربردهاي جغرافيا را به دولتها، سازمانها وشرکتهاي اقتصادي کشور خود توصيه مي کردند تا از جغرافيا در توسعه اقتصادي کشور و اداره کشور استفاده شود.
   در سال 1884، استانلي (H.M.Stanley) کاشف معروف قاره افريقا تعريف زير را براي توصيف علم جغرافيا به کار مي برد:
   علم جغرافيا تنها مطالعه ساده توپوگرافي نيست و هدف از اين علم، گردآوري مقداري اطلاعات، نقشه و کتاب در مسافرتها نيز نمي باشد، بلکه، جغرافيا يک دانش فني است که کاربردهاي آن مستقيما با رفع نيازهاي جوامع انساني پيوند مي خورد.